zondag, april 19, 2009

Eerste keer met het hele gezin

Vandaag was het de dag dat we voor het eerst met het hele gezin zouden vliegen. Onze oudste dochter (Marith) was al een paar keer mee geweest maar onze jongste dochter (Elisa) nog nooit. Nu met haar 3,5 jaar vonden we haar oud genoeg voor haar luchtdoop. Het idee was om of een retourtje Teuge of een lokaaltje te vliegen, afhankelijk van hoe het zou gaan. Nadat we om 10:00 op Lelystad arriveerde hebben we nog even de laatste plasstop gemaakt en de NOTAMS in het havengebouw gehaald en vertrokken we naar de hangaar waar onze PH-FLD op ons stond te wachten. Tot het moment van het betreden van de hangaar ging het goed maar toen onze DA40 in het zicht kwam ging het mis. Wat er ook zou gebeuren, instappen in dat ding zou door Elisa niet gaan gebeuren. We hadden haar autostoel meegenomen zodat ze wat hoger en beter in de gordels zou zitten. Na enige tijd rustig met haar praten wilde ze dan toch wel in haar stoel zitten, onder andere omdat Marith al rustig voorin de cockpit aan het inspecteren was. Tijd om de buiten checks te doen. Marith was inmiddels weer uitgestapt en liep het rondje mee, allemaal vragen stellende. Inmiddels was Elisa tot de conclusie gekomen dat ze toch wel mee wilde. Dat ging goed. We hoefde niet te tanken dus we konden direct naar het run-up gebied waar we de checks deden, nog steeds geen bezwaren van de achterbank. Inmiddels besloten om maar voor een lokaal vluchtje te gaan. We hadden baan 05 en stegen op. Het weer was goed maar heiig. Eigenlijk direct na de take-off bleek Elisa het eigenlijk wel heel leuk te vinden en kon de hand van mama los gelaten worden. Dit gaf ons zo goed gevoel dat we toch maar Teuge wilde gaan proberen. Lelystad radio opgeroepen en uitgelegd wat onze intenties waren. Alles ging goed en met een rechterhand circuit lande we op baan 09 op Teuge. De verlengde baan lag er mooi bij. Ik was er nog niet geweest na de verlenging. Na een kop koffie en de nodige foto's gemaakt door Marith en Elisa was het tijd om terug te gaan. Zonder verder enige onregelmatigheden bereikte we Lelystad. Elisa had moeite om haar ogen open te houden en wakker te blijven en Marith had cockpit foto's gemaakt. Baan 05 was in gebruik en om 12:30 zette we hem bij de hangaar neer. Tijd voor een bakkie koffie en wat te eten bij Martinair. Een erg leuke ervaring om met het hele gezin te vliegen en het leukste was dat iedereen het leuk heeft gevonden en zelfs dat Elisa de volgende keer weer mee wil gaan!

donderdag, juli 24, 2008

Met dochter naar EHHO


Vandaag was het zover, met mijn oudste dochter samen vliegen. Een hele tijd geleden was ze eens mee geweest maar toen was moeders de vrouw ook mee. Nu dus echt samen.

Aangezien ze nog maar 5 jaar is verwachtte ik al dat het voorwaartse zicht over het dashboard wel eens lastig zou worden. Ik had dus al een kussen meegenomen zodat ze net wat meer zicht zou hebben. Hielp uiteindelijk niet echt voldoende.

We zijn naar Hoogeveen gegaan waar mijn vader en mijn stiefmoeder ons zouden opwachten. Ze zitten daar in hun huisje en vonden het een goed plan om even samen koffie te drinken.

Het vertrek van EHLE verliep zonder problemen. We hadden baan 05 en na een circuitje te hebben gevlogen om de landing weer even goed onder de knie te krijgen vlogen we naar Hoogveen. Het was mooi weer en dus ook goed zicht, al was de lucht soms wat onstabiel waardoor we soms wat last hadden van turbelentie. Op Hoogeveen hadden we baan 10 en moesten laag over de bebouwing vliegen die zich onder final bevindt. Altijd maar hopen dat de motor het blijft doen aangezien er weinig noodlandingsplekken in de omgeving zijn.

Na de koffie en de tostie weer naar Lelystad gevlogen om daar nog wat circuit werk te doen. Onderweg viel die kleine ook nog lekker even in slaap. Het eerst circuitje ging goed, iets te hoog afgevangen maar verder goed. Bij de 2e landing kreeg ik tijdens het starten van het afvangen plotseling last van een bel warme lucht die me zo een stuk omhoog duwde. Dit voelde niet goed en dus , hup gas erop en een go-around maken. Veiligheid voor alles ten slotte. De landing die daarop volgde ging goed, had alleen wat meer zweet in de handen staan.

's avonds zag ik plotseling op Nu.nl dat er 15 minuten na onze aankomst een toestel gecrashed was. Blijkt toch maar weer dat vliegen niet geheel risico vrij is en dat je altijd bezig moet zijn met mogelijke nood scenario's.

Verder een leuk middagje vliegen, volgende week mee met de Diamond clubvlucht. Heb er zin in.

zondag, mei 25, 2008

Oom Vliegenier



Dick Bruna heeft heel lang geleden een Nijntje boekje geschreven met de titel "Oom Vliegenier". Vandaag was het zover, een vlucht met mijn neefjes Tijmen en Roemer en daarbij hun vader, mijn zwager, Andries. Dit zou voor Tijmen en Roemer hun eerste vlucht in een klein vliegtuigje zijn. Begin vorige week zag het weer en goed uit maar naarmate de week vorderde werden de verwachtingen steeds slechter. En dat kwam ook inderdaad uit. Twijfelachtig weer, het regende. Na het opvragen van de info bleek dat een occlusie over het land trok, die brengt regen met zich mee. In de loop van de ochtend werd het wat beter en was het tijd om naar Lelystad te gaan. Ondertussen maar besloten om maar een lokaaltje te vliegen aangezien het weer onzeker bleef en de wind ook nog wat kon gaan aantrekken. Nadat we de checks gedaan hadden en iedereen in het toestel zat zijn we vertrokken. We kregen baan 05 met een rechterhand circuit. Direct nadat we los waren voelde je de wind, pas boven de 1500 ft werd het wat rustiger. Mijn neef Thijmen zat naast me op een jas om iets boven het dashboard uit te kijken. Nadat het wat rustiger in de lucht was nam hij het toestel over en en maakte keurige linker en rechterbochtjes. Zo vlak zuidelijk van Lelystad lag er een buitje. Via de randmeren en langs het IJsselmeer zijn we weer terug gegaan. Het laatste stuk door de regen en met een aardig windje. De landing was een iets bumpie maar veilig. Met een keurige stallwarning aan (de beep in het laatste gedeelte van de landing in het filmpje) werd de PH-TDI definitief geland. Het was een leuk tochtje en zowel Tijmen als Roemer hebben het heel goed gedaan!! Heerlijk om te zien en later te horen hoe gaaf ze het vonden.

vrijdag, april 25, 2008

Norderney

Afgelopen woensdag naar Norderney gevlogen. Norderney is een erg leuk duits waddeneiland wat een kleine 40 kilometer uit de kust van groningen ligt.

De avond voor vertrek had ik al een vliegplannetje ingediend waarbij de route liep van Lelystad, naar het NDB baken STD, dan links afgebuigen naar het noorden en dan naar het veld.

De ochtend van de vlucht eerst maar eens het weer bekeken en het zag er goed uit. Onderweg naar Lelystad zag ik al dat het toch wel wat heiig was. Dat bleek ook na de take-off. Ik wilde weer eens wat landingen oefenen voordat ik het circuit zou verlaten. Na 2 goede touch-and-goes ben ik vertrokken richting Norderney. Het was lekker rustig in de lucht, heb dan ook de autopilot opgezet om lekker rustig van het uitzicht te kunnen genieten.

Bij het naderen van de FIR grens heb ik Bremen opgeroepen, die gasten waren slecht verstaanbaar, dat ik een squawk code kreeg kon ik er nog net uit halen. Aangezien Norderney niet ver van de grens ligt kon ik al snel naar Nordeney overschakelen waar ik baan 09 kreeg toegewezen. Vanaf de Duitse kust kan je als orientatiepunt een grote toren nemen. Midden op de waddenzee kan je dan indraaien naar downwind.




Na een nette landing heb ik het toestel geparkeerd, dak opengezet en de eerste Duitse zonnestralen tot me genomen. Na het betalen van de 10 euro landingsgeld en het indienen van het vliegplan voor de terugvlucht ben ik lekker op het terras gaan zitten. Genietend van het uitzicht, de zon en een Bockworst met patat heb ik mijn rust genomen. Je kijkt vanaf het terras op de baan met daarachter de Waddenzee, erg leuk om te zitten. Om ook de benen even te strekken het vliegveld terrein afgewandeld waarna je direct in de duinen komt. Allemaal erg relaxed, zeker een veld waar ik ga terugkomen.



De terugvlucht had ik gepland via de Waddenzee. Bij Schiermonnikoog links ingedraaid richting het veld Drachten. Zo halverwege werd ik door Dutchmill opgeroepen of ik even een squawk IDENT wilde uitvoeren. Hierbij druk je op de transponder een knopje in waardoor je op een speciale manier op het radarscherm getoond wordt. Ik kreeg vervolgs de vraag of ik me bewust was dat ik een Special Rule Zone (SRZ) vloog. Nadat ik snel op de kaart keek of ik nou gek was aangegeven dat ik dat niet wist. Wat bleek is dat er tijdelijk een gebied was aangewezen voor oefenvluchten. Dit sotnd in de Notams die ik wel doorgenomen had maar blijkbaar niet goed genoeg. Leermomentje dus. Van Dutchmill kon ik mijn heading vasthouden waarna ik na 3 NM het gebied zou verlaten.



Naarmate ik Lelystad naderde begon de lucht steeds onstabieler worden en werd ik alle kanten opgegooid. De eind nadering liep in elk geval wat rustiger en na de landing heb ik de kist in de hangar gezet om te gaan genieten van een biertje. Kortom een leuke dag vliegen.

vrijdag, februari 15, 2008

Retourtje Eelde

Het was alweer enige tijd geleden dat ik gevlogen had. Hoogste tijd voor een vlucht. Enige weken geleden had ik al met mijn schoonvader afgesproken dat hij mee zou gaan maar toen stormde het flink. Geen goed idee om te vliegen dus. Nu was het werkelijk fantastisch weer. CAVOK met een beetje wind.

Aangezien het al weer even geleden was ben ik zelf maar eerst even een klein uurtje lokaal gaan vliegen en 2 landingen uitgevoerd. Het vliegen ging prima, is ook niet echt lastig, de landingen was ik minder over te spreken. Afvangen liep niet zoals ik het wilde. Ik vloog de baan te hoog aan waardoor het lastig afvangen is. De daalhoek moet wat minder zijn. Kortom, ik wilde nog wel een aantal landingen uitvoeren die dag.


Nadat ik mijn schoonvader was ingestapt heb ik de GPS geprogrammmeerd. Had de avond ervoor al een vliegplan ingediend met een Romeo arrival. Na de take-off via baan 05 zijn we op 3000 voet direct richting het eerste meldpunt Romeo gevlogen. De ATIS van Eelde gaf aan dat baan 05 in gebruik was, een beetje wind en een zicht van meer dan 10 kilometer. Bij Romeo moesten we op we op 1500 voet zitten. Nadat ik contact had opgenomen met Eelde Tower bleek het aardig druk op het veld. Dat maakt het wel meer een uitdaging, zorg dat je alles op orde hebt en goed voorbereid. Ik had dat en kreeg na Romeo een "direct Tango". Dit is het volgende punt voordat je het circuit ingaat. Bij Tango verzocht ik om te mogen dalen maar dat was nog niet de bedoeling aangezien er op de Uniform departure een kist zat. Het was de bedoeling dat die op 1000 voet onder mij door zou gaan.

Ook nu was ik niet tevreden over de landing, bij het afvangen trok ik hem weer iets omhoog ipv hoogte houden en rustig op de baan laten zakken. We verlieten baan 05 via baan 01 en mochten de kist voor de toren parkeren.

Na een lekker lunch konden we weer via baan 05 vertrekken. Via de Uniform departure vertrokken we weer richting Lelystad. Om nou niet dezelfde route te vliegen hebben we hem wat naar het westen verlegd en zijn via het IJsselmeer naar EHLE gevlogen.

Op EHLE nog maar 2 landingen gedaan waar ik nu wel tevreden over was. Het was een mooi dagje vliegen. Binnenkort maar weer eens de lucht in.

zondag, november 18, 2007

Schoonmoeder op het dak?

Wat doe je normaal gesproken als je schoonmoeder met de auto mee op reis gaat? Juist ja, hup de skikoffer in en op het dak. Aangezien zo'n skikoffer op het dak van de cockpit wat te veel weerstand oplevert mocht schoonmoeder voor één keer mee in de cockpit.

Het zou een retourtje Munster-Osnabruck worden. Begin van de middag hadden we op Lelystad afgesproken. Ze was wel al eens mee geweest met de pipers van Vliegclub Flevo maar nog niet met deze mooie DA40.

Na het tanken een line up voor runway 05 waarna we naar het oosten afbogen om inboud de VOR RKN te vliegen. Soms is zo'n autopilot toch wel erg lekker. Je kan je even iets meer concentreren op andere zaken dan het in de lucht houden van het toestel. Na RKN direct bij Langen Information aangemeld en na 10 minuten naderde we repointing punt Whiskey voor het VFR naderen van EDDG. Direct na het aanmelden kregen we een direct voor runway 07. Hup bochtje naar links en veld zoeken, de GPS hielp ons en ook de ILS stond standby. Leuk veld zeg, was er nog nooit geweest.

Bij binnenkomst bij C (het kantoortje voor GA verkeer) zaten 2 mensen in de hal aan een tafeltje. Ze zaten te wachten op personen die het platform op wilde en die door de scan moesten. Ieder zijn vak zeg ik dan maar. Zag er wat triest uit.

Na de belachelijk lage landing fee te hebben betaald (€ 6,91) moesten we een stuk lopen naar de aankomst en vertrek hallen om iets te kunnen eten.

Een Currywurst mit patatte Frites en zuurkool voor een kleine 4 euro, mag je ook niet over klagen. Vervolgens weer vertrokken richting Lelystad ook weer via RKN. Schoonmoeder vlak na het verlaten van de EDDG CTR het toestel laten besturen. Ze vloog niet onverdienstelijk en na een klein uurtje naderde we EHLE waar het nieuwe oude reporting point Bravo maar weer in gebruik is genomen na het ongeluk. Leuk dagje vliegen naar dit veld, voor herhaling vatbaar.

vrijdag, november 02, 2007

Wederom VFR to Texel




Afgelopen woensdag vond er een seminar op vliegveld Lelystad plaats. Aangezien ik bij het ochtend en het avond programma moest zijn had ik een deel vd ochtend en middag over.



Mooi moment om samen met 2 collega's naar Texel te gaan, daar te lunchen en een aantal zaken te overleggen. Een van de collega's heeft een aantal mooie foto's en filmpjes gemaakt. Normaal vlieg ik altijd over het IJsselmeer richting de noordzee kust om dan naar het noorden te vliegen, de CTR van De Kooy te kruizen en dan naar Texel. Dit keer ging het alleen iets anders. Ik kreeg zowaar niet direct toestemming om de CTR van zuid naar noord te kruizen. Ik diende mij via de vaste reporting points door de CTR te begeven en boven het punt Romeo moest ik even in de holding ivm druk verkeer. Was wel even een moment van werken als je verwacht gewoon lekker langs de kust te kunnen kruizen. Direct een goed leermoment, zorg dat je de kaartjes van een te kruizen CTR bij de hand hebt. Nu had ik die kaartjes nodig voor de reporting points en moest ik ze ergens achter een stoel vandaan vissen. Verder liep de vlucht voorspoedig, al zat het weer niet mee, een wolkenbasis van rond de 1500 voet houdt niet over.

zaterdag, augustus 11, 2007

JAR-FCL

Ja, ja, 1 okober dan is het zover. Dan moet de conversie van mijn Nationale brevet naar een JAR-FCL brevet hebben plaats gevonden. Om dit te doen moet ik een prof check met een examinator doen. Nadat ik juli al eens even alleen ben wezen vliegen om wat oefeningen te doen (steep turns, noodlanding, etc) had ik ook het idee dat het na 5 jaar vliegen niet onverstandig was om ook maar eens met een instructeur te vliegen voordat ik met een examinator aan de bak zou gaan.

Afgelopen woensdag heb ik de de vlucht met mijn instructeur maar eens gedaan. Gewone bochtjes, steep turns, stalls, noodlandingen en de diverse type landingen passeerde de revue. Het ging eigenlijk allemaal prima, was even vergeten om tijdens de noodlanding op zoek te gaan naar de oorzaak van de mototstoring en die proberen op te lossen. Kleinigheidje, als de motor er in het echie mee stopt ben ik niet bang dat ik dat onderdeel ga vergeten. Enfin, volgende week wordt de prof check gepland en moet het goed gaan. Ik hou je op de hoogte.

maandag, april 23, 2007

Retourtje Texel





Gisteren met zwager en schoonzus een retourtje Texel gemaakt.

Het blijft toch wel een erg gastvrij eiland. Bij aankomst bleek dat het restaurant volgende week een nieuwe pachter zou krijgen en dat er nu wat tijdelijk personeel rondliep waardoor de kaart niet al te uitgebreid was en het allemaal wat langer duurde. De Havenmeester bood ons een alternatief.


Als we wilden konden we wel naar een restaurantje een stuk verder op het eiland. Dat leek ons wel wat, vervolgens drukte hij ons de sleutels van een auto in handen die we gewoon mee kregen. Top gewoon.



Verder een goede vlucht gehad, zicht was niet al te goed terwijl het toch erg mooi weer was. Mijn zwager wilde nog even wat boven Oene en Apeldoorn rondkijken aangezien ze daar wonen, paar mooie plaatjes geschoten.

zondag, februari 04, 2007

Een dagje Sönderborg (EKSB)

Vandaag hadden we voor de 3e keer op de planning staan om van EHLE naar EKSB te vliegen. We, zijn een goede vriend van mij met zijn vriendin.


Gisteren was het een schitterende dag, maar voor vandaag werd weer de nodige mist verwacht. 's Ochtends in alle vroegte de METAR en TAF van velden onderweg opgevraagd, het zou twijfelachtig worden. Nou ja, we gaan gewoon en omkeren kan altijd nog.


Om 10.00 uur waren we airborn nadat we de PH-DAI, een DA40 met extended tanks, lekker vol hadden gegooid. Vliegplan stond in de GPS dus navigatie zou ook niet al te moeilijk worden. Na take-off kwamen we bij 1200 voet al in de bewolking terecht. En dat zou ook zo blijven. Regelmatig afgevraagd, blijven we zo tot Sönderborg doorgaan of keren we om. Maar af en toe was het best aardig weer. Bij Dutch Mill ook nog maar een actuele situatie van Eelde opgevraagd. We zouden links van de Eelde CTR naar de eilanden vliegen om dan naar het Oosten richting Cuxhaven af te buigen. Na Cuxhaven zouden we in een rechte lijn naar EKSB vliegen.

Onderweg ging het op zich redelijk, we waren niet de enige gekken die die kant op gingen. Een paar andere toestellen volgde ons van Lelystad, alleen zij gingen richting Ameland.

Na ongeveer 2,5 uur kwamen we bij EKSB aan, de turn naar final gaf een fraai plaatje.



Op short final moest nog even een linker wing dip worden opgevangen. De omgeving staat bekend om zijn gusting wind. Landing was verder niet echt een probleem. Vol goede moed gingen we naar binnen. Even een lekker hapje eten en dan weer terug.
Niets was minder waar, er was echt helemaal niets open. Na veel pijn en moeite konden we nog wat Kronen wisselen zodat we wat zoetigheid en drank uit een automaat konden halen.

Nou ja, even een toiletstop en dan maar weer verder. Vluchtplan was inmiddels ingediend.

Terug was het weerbeeld nog hetzelfde alleen nu met wat meer gaten in de bewolking. Vorige keer had ik al eens wat VFR on Top gevlogen. Nadat we bij Bremen info hadden geïnformeerd hoe de situatie in Groningen was besloten we om maar eens door een gat te klimmen en VFR on Top verder te gaan. Bij 1500 voet kwamen we al boven de wolken uit.





Whauwwwww van een grijze lucht kwamen we zo in de volle zon terecht.... GAAAAAAAFFFF. Lekker op 3500 voet verder gegaan.

Bij Groningen begon de bewolkingsgraad toe te nemen. Het zekere maar voor het onzekere nemen en een gaatje opgezocht en terug naar de 1200 voet. Onnodig bleek bleek later, bij Lelstad was het inmiddels CAVOK.

Op de terugweg hadden we de nodige tegenwind waardoor bij de passagiere de blaas langzaam begon op te spelen. Dan maar een beetje het gas erop. Met 88% vermogen tempo gemaakt.



Rond vier uur stonden we weer op de grond, zeer gaaf vandaag.

vrijdag, februari 02, 2007

Met dochter naar EHHO


Vorige maand ook maar eens met de dochter naar EHHO gevlogen. Mijn dochter was bijna 4 en ik vond haar er nu wel klaar voor. Tochtje verliep zonder problemen, op de terugweg zelfs lekker in slaap gevallen.

Bij aankomst eerst maar eens even het principe van vleugels en een propellor uitgelegd. Hierna ingestapt. Het was allemaal wel erg spannend. Nou ja, handje van moeders vasthouden en dan gaat het wel.

Dat bleek ook. Na de take-off lekker naar buiten gekeken, vlucht naar EHHO liep probleem loos. Aldaar wat gegeten om vervolgens terug te gaan. Op de terugweg lekker liedjes gezongen en na de landing geholpen met het wassen. Het was super en ze gaat nog wel vaker mee.

woensdag, januari 24, 2007

VFR on Top

Vandaag maar weer eens even gevlogen. Ik wil binnenkort weer richting Denemarken, Sonderborg (EKSB) gaat het doel worden. Een tijdje geleden ben ik me gaan verdiepen in het VFR on Top vliegen. Het is me nou niet helemaal duidelijk of het nou wel of niet mag maar ik ben er vandaag wel achter gekomen dat je het zonder goede GPS zeker niet moet doen. Vandaag was er ten noorden van EHLE een mooie wolken deken en boven EHLE was het CAVOK. Mooie kans om het VFR on Top maar eens te proberen waarbij ik in de buurt kon blijven van de gaten.

Ik moet zeggen het is wel fantastisch om te doen. Je voelt je dan een echte airliner.

Nadat ik wat had rond getoerd maar weer richting EHLE gevlogen en 2 landingen gemaakt. Baan die in gebruik was de 05, dat betekende dat downwind richting het zuiden was en laat daar nou net de zon onder gaan. Het zicht was zeer slecht. Nou ja goed uitkijken en luisteren naar wat er om je heen gebeurt en dan moet het wel goed gaan. Gelukkig was dit ook het geval.
















zaterdag, januari 13, 2007

Diamond DA40




Sinds vorig jaar ben ik gaan participeren in de stichting Diamond Flyers.
Zeer cool om met deze zeer moderne toestellen te vliegen. Voorzien van een moving map GPS systeem en een autopilot is het wel zeer relaxed vliegen. Inmiddels een paar binnenland vluchten gemaakt. Als het weer het toelaat gaan we zondag 21 jan naar Sonderborg (Denemarken). Zal een blog maken van deze vlucht.




zondag, juli 09, 2006

Participeren in een Diamond 40 D??

Via internet ben ik op bij een organisatie gekomen waar je middels een participatie in een stichting goedkoop kan vliegen. Wat dacht je van een supermodern toestel als een Diamond 40 voor € 55. Ik ben inmiddels begonnen met de conversie training van een Piper 28-161 naar dit toestel. Heb je ook belangstelling, er worden nog participanten gezocht, kijk dan eens op www.diamondflyers.nl.

zondag, maart 12, 2006

Het heeft even geduurd

Het heeft even geduurd maar we zijn weer on-line. Althans on;line zijn we altijd wel geweest, gevlogen hebben we ook maar de tijd om de blog bij te houden was er niet. Vandaag weer eens even gevlogen. In het najaar moeten we weer de prof-check doen dus we moesten maar aan de uren gaan werken. Gevlogen vanaf EHLE en via Zwolle naar EHTE gegaan. Daar een hapje gegeten en toen via de 100 graden radiaal richting PAM gevlogen waarbij ik mezelf de uitdaging had opgelegd dat tot het overvliegen van de VOR de naald niet uit het midden mocht afwijken. Dit is goed gelukt, minieme afwijking. Hierna via de IJsselmeer kust richting EHLE gevlogen. Mooi dagje, goed weer en weer eens alleen vliegen is ook leuk.

donderdag, september 09, 2004

Prof Check/training vlucht

Zo, gisteravond weer eens voor een brevet verlening van twee jaar gezorgd. Eens per twee jaar moet ik een zgn trainingsvlucht uitvoeren om mijn brevet te kunnen verlengen. Aangezien dit de eerste keer was dat ik zo'n vlucht moest uitvoeren was het dus niet bekend wat me te wachten stond.

Het bleek allemaal erg mee te vallen. Het weer was super dus mogelijkheden zat voor de instructeur om wat leuke dingen te doen. We begonnen met een short-field take-off. Dat betekent bijna full-flaps, gas geven, rem erop houden tot toerental goed hoog is, dan remmen los en bij de 50 knopen het toestel van de baan trekken en daarna direct het neusje drukken om de snelheid op te laten lopen voordat je hem weer in de klim stand zet.

Ik kon vervolgens doorklimmen naar 3500 voet waar ik eerst een steile bocht (45 graden) over links mocht uitvoeren. Gaf geen probleem. Daarna werd mijn Gyro kompas afgedekt en of ik vervolgens weer een steile bocht van 360 graden wilde maken. Punt in de verte uitzoeken dus en ervoor zorgen dat je bij het uitrollen op hetzelfde punt terecht komt. Ook dit ging goed aangezien ik dit al zelf had bedacht. Hierna mocht ik een steile bocht over rechts uitvoeren. En dit alles dus zonder hoogte veranderingen.

Na dit alles werd ik verzocht een minuut lang op hoogte te blijven vliegen waarbij mijn hoogtemeter werd afgedkt. Appeltje, eitje. Gewoon neusstand, kunstmatige horizon en stijg/daal snelheid meter in de gaten houden.

Oke, nu dan maar een paar overtrekken doen. Eerst de cleanstall. Dit houdt in gas dichttrekken, geen flaps selecteren en het toestel op hoogte houden totdat de neus naar beneden valt. Dan pas weer gas erop, CVV op koud zetten en de hoogte herstellen. Voordat je herstelt zit je al weer een paar honder voet lager.

Ik was hier de zgn APOS vergeten (reminder voor het checken van je Altitude, Position, Orientation en Sky-free). Niet onbelangrijk dus. Oke, dan de stall in naderingsconfiguratie. Dat betekent toerental op 1500 toeren en 2 standen flaps selecteren. Bij dit soort stalls moet je al herstellen op het moment dat de stall warning afgaat en mag je eigenlijk geen hoogte verliezen. Hier vergat ik de APOS niet en had verder geen dingen fout gedaan dus CHECK.

Hierna ook nog even een stall in landingsconfiguratie. Zelfde verhaal als hiervoor maar alleen dan met full flaps. Hoogte verlies schijnt onvermijdelijk te zijn.

Hierna kwam het leukste van de hele training. De instructeur zou het toestel in een bepaalde stand zetten en of ik hem er dan even uit wilde halen... Slik... Dat werd dus een duikvlucht waarna hij hem steil omhoog in een bocht zetten..... YOUR CONTROLS... mijn maag zat al tussen mijn kuiten en nu moest ik nog handelen ook.. Nou eerst maar eens die neus drukken om de snelheid weer terug te krijgen en hem dan maar weer uit de bocht halen... CHECK... dat was goed... Moest alleen eerst echt de snelheid terug krijgen en dan pas de bocht...

Goed, we konder terug naar Lelystad voor wat landing. Doe eerst maar een gewone landing..... Die ging goed. Hierna moest ik een flapless doellanding uitvoeren. Of ik hem even op de witte blokken die de markering zijn voor de IFR vluchten wilde neerzetten... op final begon hij een heel verhaal over die blokken wat me behoorlijk afleiden.... Ik gaf hem aan dat ik even bezig was te landen en dat we zo verder konden praten.... PUNTEN..... dat wilde hij even horen... prioriteiten stellen en daarnaar handelen. Ben je met iets lastigs bezig, even geen ge-ouwehoer tegen je. Ik dreigde over de blokken te zeilen dus dan maar met een wat ferme landing OP de blokken zetten. Dat was de opdracht, niet een nette landing voorbij de blokken.

We hadden het erop zitten en hij vond het goed gaan. Toch niet onaardig om zo weer eens een les te hebben. Kan je weer even nagaan of je zelfbeeld klopt.

Wanneer de volgende vlucht gaat plaats vinden weten we nog niet. Eerst woensdag maar eens met het gezin op vakantie naar Mallorca.








maandag, augustus 23, 2004

Weekendje VFR naar Denemarken

Eindelijk zou het er dan van gaan komen. Een VFR vluchht van EHLE naar Billund (EKBI) in Denemarken. Vrijdag avond met Schiphol KNMI gebeld en zij voorspelde voor zaterdag aan het eind van de ochtend goed weer en ook voor de zondag om weer terug te komen. Ik zou samen met een vriend gaan die ook zijn brevet heeft dus samen ook de vluchtvoorbereiding uitgevoerd. Werkt altijd wel prettig...

Zatermorgen om 8:15 richting Lelystad. Het weer was niet best, veel bewolking en af en toe een bui. Aangekomen op Lelystad bleek het helemaal drama te zijn, er werd helemaal niet gevlogen. In de loop van de ochtend waren de eerste vliegbewegingen te zien. Rond 11:30 stonden we op het punt om maar naar huis te gaan, Denemarken zou toch weer niet doorgaan. Iemand van de vliegclub gaf aan dat hij dacht dat het met een halfuurtje het weer wel beter zou zijn. Om het zeker voor het onzekere te nemen toch maar een half uurtje gewacht, en wat bleek het klaarde inderdaad op. De polaire lucht die het KNMI voorspelde kwam ook inderdaad.

Het plan was om naar het Duitse Waddeneiland Nordeney te gaan om dan verder ons plan te trekken. Nordeney ligt op ongeveer 1:15 uur vliegen en een mooi punt om van linker stoel te wisselen. Die vriend van mij zou het eerste track vliegen. Op weg dan maar...

Op het platform stond een mooie jet.




Er moest natuurlijk ook getankt worden. Het was druk...


In de rij voor het refuelen.

Als baan kregen we baan 05 op, dat kwam mooi uit aangezien we naar het noorden zouden vertrekken.


Take off runway 05 EHLE

Via Kampen, Drachten en Schiermonnikoog was het plan om dan de eilanden te volgen naar Nordeney. Is altijd een fantastisch gezicht die eilanden.


Nordeney recht voor ons.

Via de noordzijde het eiland aangevlogen terwijl het circuit aan de zuid kant ligt waarbij het veld dan overgevlogen wordt. Speciaal gedaan om je even op het veld te orienteren wat het landen weer wat vereenvoudigd.


Eiland Nordeney. Bij de toren in het midden van de foto is het veld.

Na een lunch op Nordeney van stoel gewisseld en ik kon het tweede stuk vliegen. We verdelen tijdens het vliegen samen altijd de taken. De vliegt en de ander doet navigatie en RT. Werkt zeer prettig omdat je de aandacht kan verdelen.

Als je op onderstaande foto goed kijkt zie de potloodlijn met de geplande route.


Navigeren richting EKBI.

De bedoeling was om via de kust lijn naar boven te vliegen om dan op het laatst naar het verplichte meldings punt Lindknud. Na vertrek van Nordeney kontakt opgenomen met Bremen Info. Aangezien Nordeney geen actuele weer informatie heeft hebben we dit maar aan Bremen Info gevraagd. Zicht op Billund bleek matig en er zat ook wat CB bewolking. Mhmmm... Nou ja toch maar door gevlogen en als het echt slecht zou worden konden we altijd nog naar Westerland. Onderweg hardstikke mooi weer, een buitje moeten ontwijken maar over het algemeen perfect weer. We konden gemiddeld op zo'n 3000 ft vliegen en dat haal je heel vaak niet.

In de buurt van Westerland en de FIR grens moesten we overschakelen naar Skrydstrup approach. We konden zonder problemen onze route vervolgen. Het is leuk vliegen langs de kust, veel makkelijke herkenningspunten zodat navigatie ook niet te lastig is. In de buurt van Lindknud (meldings punt voor Billund CTR) contact opgenomen met Billund Approach. We vlogen de hele tijd met een zgn Jeppessen VFR+GPS kaart en die is niet echt handig met navigeren overland. In de buurt van Lindknud raakte we onze exacte positie dan ook kwijt. Maar Billund Approach was zeer vriendelijk en wilde ons radar vectors naar het veld geven. We kregen baan 27 toegewezen, een SAS toestel moest zijn speed terug brengen naar 185 aangezien er een "light aircraft in front" van hem was. Cool, of een passagiers toestel even rekening met ons wilde houden. Van de verkeersleiding kregen we het verzoek om een long landing uit te voeren om zodoende zo snel mogelijk van de baan te zijn.

Na 2:25 uur vliegen en een landing werden we naar het oude gedeelte van het vliegveld gedirigeerd waar we ons toestel voor de nacht konden parkeren.


Onze parkeerpositie voor de nacht.

Ook bij de havendienst waren ze ons zeer behulpzaam bij het vinden van een hotel.


Er was op ons gerekend.

Na een behoorlijk stuk te hebben gelopen kwamen we bij een hotel waar we konden inchecken. In Billund valt echt helemaal niets te doen, behalve Legoland. Er is zo ongeveer 1 restaurant en 1 Ierse pub maar dan heb je het echt gehad.

's Nachts begon het echt te hozen en we hadden toch wel wat kriebels of we wel terug zouden komen. 's Ochtends zag het er wel beter uit, af en toe een fikse bui maar goede polaire lucht daartussen.

Na getankt te hebben konden we naar baan 27 taxien waar we onze run-up checks deden. Tussen de buien door laverend gingen we weer richting kust om daar onze weg te vervolgen.


Buitje ontwijken.

Met name in de Duitse bocht was het fantastisch weer, we konden heerlijk op 3500 ft vliegen en zagen zo ook de eilandjes Helgoland met het vliegveldje liggen. Dit is een leuk veldje voor als je een uitdaging zoekt. Het is een baantje van 450 meter waar vaak een veradelijke wind staat. Je mag hier alleen landen als je minimaal 100 uur PIC hebt en je mag een keer een go-around maken als je niet goed uitkomt en daarna kan je vertrekken.


Onderweg van Cuxhaven naar Wangerooge

Na ook weer gelunched te hebben op Nordeney vertrokken we voor ons laatste stuk naar Lelystad. Het idee was om via de NDB STK richting NDB LLS te gaan. Onderweg was dit stuk eigenlijk het lastigst. Er waren behoorlijk wat buien wat de nodige turbelentie betekende. Nadat we ook dit goed waren door gekomen zette ik om 14:45 LT de PH-VFC weer aan het dek en waren we weer heel huids thuis gekomen.

Het was een hele gave ervaring maar de volgende keer niet meer naar het plaatsje Billund omdat daar echt geen klap aan is.

Aanstaande vrijdag doen we ook maar direct mijn prof check zodat we daar de komende 2 jaar ook weer vanaf zijn. 14 September loopt mijn brevet af en moet het dus voor die tijd geregeld hebben. Moet maar weer eens even in de boeken duiken.